Apeniny Środkowe

Pomimo centralnego położenia i bliskości Rzymu Abruzja jest jednym z najmniej znanych i najmniej zaludnionych regionów Włoch. To spektakularne i harmonijne połączenie zaśnieżonych gór, trawiastych płaskowyżów i porośniętych lasami kanionów; kraina pokrytych gajami oliwnymi zboczy, winnic i długich piaszczystych plaż. Naturalne bogactwa tego regionu chronione są trzema parkami narodowymi (Majella, Gran Sasso i Abruzzo), jednym parkiem regionalnym (Sirente-Velino) i wieloma mniejszymi rezerwatami. Tysiące lat historii odsłania się w licznych opuszczonych zamkach, górskich wioskach i starych farmach, a gorliwa religijność znajduje swe odbicie we wspaniałych opactwach, małych kościołach i odosobnionych pustelniach.

To miejsce poznaje się z prawdziwą przyjemnością. Mieszkańcy Abruzji są pełni godności i gościnności – świadomi globalnej przyszłości, ale pamiętający również o swojej historii i tradycji. Duch Abruzji nie ma charakteru Północy ani Południa – jest jedyny w swoim rodzaju.

Dzikie i wysokie Apeniny to serce regionu. Dwie trzecie tutejszego obszaru stanowią góry, a jedną trzecią objęto ochroną jako parki lub rezerwaty. Twierdzenie, że jest to najbardziej zielony region Europy, ma solidne podstawy.

Od wieków stada owiec przemierzały setki kilometrów – od nadbrzeżnych równin Apulii (wł. Puglia) na północ, na górskie hale Abruzji. Szlaki niegdyś wielkich, odbywających się dwa razy do roku migracji stad i pasterzy zwane są transumanza.

Góry są ostoją pięknych i rzadkich gatunków roślin i zwierząt. Leżą tutaj najwyższe włoskie szczyty poza Alpami. Na ich zboczach znajdują się ośrodki narciarskie, a także rozległa sieć letnich szlaków trekkingowych i rowerowych. Góry obniżają się ku Morzu Adriatyckiemu, a ich stoki porastają winnice, gaje oliwne i sady. Samo wybrzeże usiane jest kurortami oferującymi ciepłe, bezpieczne kąpiele – z barami, parasolami i leżakami jak okiem sięgnąć.

Dziewiętnaście wiosek Abruzji zostało uznanych za jedne z najpiękniejszych we Włoszech, co jest trzecim wynikiem spośród wszystkich regionów w kraju. Mimo tego Abruzja w dużej mierze pozostaje niemodnym zakątkiem Włoch, i tym lepiej dla niej. Pozbawiona wielkich symboli turystycznych (nie znajdziemy tu żadnych krzywych wież ani wielkich barokowych fontann), powoli otwierała się na świat zewnętrzny. Pomału się rozwija. Znajdują się tu ośrodki przemysłowe, wygodne autostrady, duże nadmorskie miasto (Pescara, ulubione miejsce wakacyjnego wypoczynku Włochów), wytworne restauracje i nowoczesne centra handlowe – jednak, w większości, nierzucające się bardzo w oczy. Ale to, czego nie sposób nie zauważyć, to pusty górski krajobraz – wspaniały i dziewiczy, którym można się delektować i który można odkrywać.

[Fragment pochodzi ze wstępu do przewodnika]

Pobierz fragment – plik PDF Pobierz okładkę